İşte yine bir
Anneler Günü daha geldi. Ben nasıl dayanayım şimdi.Anneler gününde kimin gidip ellerini öpeceğim. Kimin o mis
kokulu tenini çekeceğim içime. Kimin dizlerine yatacağım, kim şefkatli elleri
ile okşayacak saçlarımı, kim dinleyecek dertlerimi. Hani bana devamlı “Yaşlar
ilerlese de çocuklar anasının dizinin dibinde her yaşta çocuktur” diye
söylerdin. Meğer nasıl da doğru imiş söylediklerin! Ben de ana olsam da halen
anne şefkatine öyle muhtacım ki hem de çok. Her anneler gününde yüreğimdeki
anne sancısı ve özlemi bin kat daha büyüyor annem. Yüreğimdeki anne, baba,
ağabey ve ablama hasret olan sancılarım
hiç dinmiyor. Bu acılarımı dindirecek kimsem de yok annem.
Canım annem
senden ayrılalı bilmem kaç mevsimler geçti. Toprakla buluştuğun günden bugüne
kadar yokluğuna halen bir türlü alışamadım annem. Yokluğuna alışmak istesem de,
aradan yıllar geçse de sensiz soluk almak, sensiz yaşamak öyle zor ki,
boşluğunu kimse dolduramıyor .Her geçen mevsim bana bahar değil, kıştır annem.
Biliyor
musun, dün gece yine düşümde o nurlu yüzünü gördüm. Sıcacık kollarında buldum
kendimi. Nasıl da soluğunu içime çekip nefesinle uyumuştum. Seher vakti baharın
ilk ışıklarında kuş sesleri ile uyandığımda ne acı ki sen yanımda yoktun annem.
Sen benim ekmeğim, aşım, soluğumdun. İlkbaharda açan çiçeğim, manolyam,
gülümdün. Sensiz tabiatın bile yüzü gülmüyor annem. Sen gönül bahçemin
ağacıydın, dalıydın, solmasaydı yaprakların ölümsüz olsaydın. Sensizlikte ne
kolum kaldı nede kanadım. Şimdi ise kanadı kırık bir kuş gibiyim annem. Seninle
aynı havayı solumayı, o mis kokulu tenini koklamayı,dizlerinde
uyumayı,saçlarımı okşamanı, yanında olmayı öyle çok özlüyorum ki...
Sensiz
günlerimde çok hasta olduğum günler oldu, birkaç kez ameliyatlar oldum. Sancılar
çektim, ağrılarım geldiğinde canımın acısından bilmem kaç kez “Anam, anam”
dedim ama sen yine duyamadın beni, oysa duysaydın nasılda koşarak gelirdin
yanıma “Sarı Gülüm” diyerek. Canım annem başucumda beklerdin hiç yorulmadan.
Acı çektiğimde tek başıma kaldım, akan gözyaşlarımı silen olmadı anne.Oysa sen
olsaydın beni teselli ederdin.Belki de senin yanında ağrılarımı unuturdum.En
büyük sancım sol yanımdı sensizlikti annem. Ben acı çektiğimden çok
sensizliğime ağladım. Sarı gülünün tomurcukları çoktan soldu. Anasız gül
tomurcuk açar mı hiç. Şimdi sensiz geçen baharımda yazım da bana kıştır, hazan
mevsimidir. Şimdi ise bahar gelse de ben her mevsim kurumuş bir yaprak gibi
gibiyim sanki. Yüreğim sana hasret,anne sevgisine hasret, her şeyini çok özlüyorum.
Hiç kimse, hiçbir şey senin gibi yüzümü güldüremiyor.Seni kaybettikten sonra
kendime sadık dost bulamadım annem.Hiç kimse annenin varlığı gibi olmuyor.Sana
öyle çok muhtacım ki..
Sağlığında evlatlık görevlerimi yerine
getirebilmek ve dualarını alabilmek için kardeşlerimden daha çok gayret ettim
ve ne mutlu ki bana o güzel dualarını da aldım. Hayalin ile yaşadığım her
dakikada, bütün mevsim gözlerimdeki sana akan ıslak buğu hiç bitmeyecek.Canım
annem yokluğunun bu kadar acı vereceğini
bilseydim bir dakika bile ayrılmazdım yanından. Seninle geçen dakikaların
kıymetini tam olarak nasıl da bilemedik. Şimdi suskun ve gizemli gecelerde
seher sensiz olmuyor, ruhum huzur bulmuyor. Canım babam,Ahmet Ağbim, Mediha
ablam olsalardı belki kokunu onlardan
alırdım.Ailemden dört canımı kaybetmenin
acısına halen alışamıyorum,beni teselli edenim de yok annem Ben onlara da hiç
doyamadım ki! Şimdi ben hanginizin acılarına dayanayım. Gündüzlerim
de artık gece oldu,güneş sanki hiç
doğmuyor annem.Gökyüzüne her bakışımda bulutların arasından gelen kızgın güneşi
göremiyorum,sanki her günüm gece ve karanlık,içimi ısıtacak o güneş
aydınlatmıyor beni..Her mevsim kış oldu bana. Sol yanımın ağrısı hiç dinmiyor
ki. Sahte sevgiler ve sahte
dostlukların,çıkar arkadaşlıkların
olduğu şu yalan dünyada sizlere
kavuşacağım günü sabırsızlıkla beklerken yaşamın tüm zorlukları ile boğuşup
güçlü,ayakta ve dimdik kalarak, sabırlı olmaya çalışıyorum.
Canım annem sen olmasan da yanımda senin ve
tüm annelerin Anneler günü kutlu olsun. Seni,babamı,ağbimi ve ablamı öyle çok
özlüyorum ki,sizler nurlar içinde
uyuyunuz., mekânlarınız cennet olsun annem.
SABİHA SERİN